سلام بر تو اي نزديكي كه وقتي بودي گرامي بودي و حال كه در آستانه رفتن هستي، رفتنت فاجعه است و ما را غمگين مي‌كند. همچون كسي كه عضو خانواده اش را از دست مي‌دهد. سلام بر تواي تكيه گاه اميد، كه در هنگام مفارقت ما را متالم و رنجور كردي...

سلام بر تواي رفيقي كه كمك كردي تا ما بر شيطان مسلط شديم. به راستي انسان در اين ماه بر شيطان مسلط مي‌شود و به وسوسه‌هاي شيطاني گوش فرا نمي دهد. تو براي ما مصاحب خوبي بودي، كه ما توانستيم بر شيطان پيروز شويم...

چقدر سعادتمند شد كسي كه احترام تو را حفظ كرد و مواظب بود تا در اين ماه حرف بد نزند، خيال و گناه بد نكند.

   سلام بر تواي ماه گرامي رمضان كه بركت آوردي، ما را شستشو دادي و رفتي.

اگر بعدها آلوده شديم، به دست خود آلوده شده‌ايم و گرنه تو ما را تطهير كردي و اكنون احساس سبكي مي‌كنيم.(دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه)