تاريخچه رپ در غرب

در سال 1979 گروه سیاه پوست«شوگرهیلز گنگ» با اجرای شیوه متفاوتی از خواندن سبک رپ را به وجود آورد دو سال بعد ترانه مسیج3 از «فلش اند فیریس فایو4» اجرا شد که باعث هدفدار شدن این سبک شد چرا که مضمون این ترانه اعتراض به زندگی سخت در محله های فقیر نشین آمریکا بود. با انتقادی شدن رپ، سياه پوستان آمریکایی از این سبک استقبال کردند و این قشر مورد ستم در جامعه نژاد پرست آمریکا از رپ به عنوان وسیله ای براي بیان اعتراض شان علیه سیاست های نژاد پرستانه آمریکا استفاده کردند. گفتنی است از آن جایی که خوانندگان این سبک در محله های فقیر نشین و در فقر زندگی می کردند، لذا امکاناتی برای استفاده از آهنگ و یا ضبط آثارشان نداشتند پس به ناچار «رپ» را در خیابان ها و بدون آهنگ خاصی اجرا می کردند.

هیپ هاپ

با گسترش «رپ» در آمریکا یک حاشیه نیز برای آن به وجود آمد که فرهنگ «هیپ هاپ» نام گرفت. مشخصه های اصلی این فرهنگ«طراحی روی دیوار»،«رپ خوانی»،«آهنگ سازی الکترونیکی»،«رقص خیابانی» است.همچنین این فرهنگ که رپ را جزیی از خود می داند الگوی ظاهری خاصی را نیز معرفی کرد مانند:

پوشیدن لباس های گشاد از قبیل شلوار گشاد با جیب های فراوان به طوری که کمر شلوار تا روی باسن می رسد، یک رکابی بسکتبال که بر روی تی شرت ساده پوشیده می شود، استفاده از مچ بند و سربند یا کلاهی که تا آخرین حد پایین می آید ویا کج قرار گرفته و آویزان کردن گردنبندی بسیار بزرگ به گردن.


خط فکری هیپ هاپ

ترویج شرارت و اوباشگری، همجنس‌بازی، خودفروشی، سرقت، تجاوز جنسی، اعتیاد، خشونت علیه زنان، تخریب اموال عمومی، و دوری گزیدن از مسائل سیاسی و ... از خطوط فکری هیپ هاپ بود. با این وجود می‌توان گفت که فرهنگ انحرافی هیپ هاپ از طرف سیاست‌مداران آمریکا برای به حاشیه راندن هدف اصلی موسیقی رپ که «اعتراض به سیاست‌های ظالمانه آمریکا علیه سیاه‌پوست‌هاست» طراحی شد و موسیقی رپ را از یک موسیقی اعتراضی به یک موسیقی پورنو(بزهکاری) تبدیل کرد. ویژگی‌های هیپ هاپ باعث شده که اکثر خوانندگان این سبک از میان بزهکاران جامعه آمریکا باشند، برخی از آنها عبارتند از:

توپاک: معروف‌ترین خواننده هیپ هاپ که « بعد از یک تجاوز جنسی » به یک سال و نیم تا چهار سال و نیم زندان محکوم شد. او در نهایت در یک تیراندازی کشته شد.

فیفتی سنت: خواننده بزهکار و قداره بندی که ( از سن 12 سالگی به معامله مواد مخدر روی آورد یکی از آهنگ‌های معروف او « چگونه دزدی کنیم » نام دارد) که به شکل توهین‌آمیزیاز دزدی کرنش از دیگر رپرهای آمریکایی سخن می‌گوید.

اسنوپ داگ: رپ‌خوانی که سه سال با پلیس به خاطر مواد مخدر و شرارت درگیر بود و پی‌درپی به زندان می‌افتاد. او در سال 2009 میلادی به « گروه امت اسلام » پیوست و مسلمان شدنش را اعلام کرد البته کلیپ‌های او که مملو از زنان برهنه است نشان‌دهنده دروغ بودن ادعای مسلمانی او است. با این حال می‌توان گفت، در حال حاضر در موسیقی رپ دیگر خبری از آن عقاید مبارزه‌جویانه و آرمان‌گرایانه نیست و این نوع موسیقی صرفا تجاری شده است و آرمان‌ها جای خود را به پول و سکس و خشونت داده‌اند. هم‌اکنون ویدئو کلیپ‌های رپرها پر از خشونت و تصاویر پورنوگرافی است. با این وجود، این ویژگی‌های رپر باعث نگرانی دولت‌های مختلف در سطح جهان شده، به طوری که دولت‌ها اجازه فعالیت رسمی به این موسیقی ضد انسانی و ضد فرهنگی را نمی‌دهند از طرفی در کشورهای غربی بسیاری از « والدین فرزندان خود را از گوش دادن به این موسیقی منع می‌کنند.»


برگرفته از:

هفته نامه سياسي،فرهنگي و اجتماعي(انديشه)

دوشنبه 13 تير 1390.شماره 506